İslamcı Vehhabi anlayışı, evlilik kurumunu sadece " yasal cinsellik izni" olarak algılıyor.
Ancak, karşılıklı sevgi, saygıya ve çıkar gözetmeksizin kurulan evlilik dışı birlikte yaşam da saygı görmelidir.
Eski Roma hukuku bile, evlilik dışı cinsel ilişki sonucu doğan çocukları, babanın mirasçısı kabul etmezdi.
Bu nedenle, ana- baba ayrı olmak şartıyla, devletten izin alınarak kurulan evliliklerin ürünü olan kız ve erkek çocuklar miras alabiliyordu.(Roma 12 Tablet yasaları çeviri yazım arşiv)
Bu yüzden erkek, cinsellik yaşadığı eşleri arasında seçim yapar, o eşle evlenir, ondan doğan çocuklarını mirasçı kayıt ettirirdi.
Ama bu yasa, bağlayıcı değildi. Yasal evlilik dışı birliktelikler olağandı.
Oysa, çekirdek aile ensesti evlenen Hint Aryan toplumlarının yaygın dini olan Sabilik, buna dayalı Babil TALMUD Yahudilerinin geleneklerinde insan, hayvanlar ile cinsel ilişki öncesi nikah kıyılır, ilişki sonrası din adamına yine ücret ödenerek boşanma sağlanan saatlik, günlük, haftalık, aylık, yıllık, bir kaç yıllık, ömür boyu nikah tercihleri vardı.
21.yy başında hala 4000 yıl öncesine ait maden çağı Sabilik köleci toplum geleneklerine göre toplumun cinsel yaşamını düzenlemek topluma hakarettir.
Ancak bunu hakaret sayacak birey ne kadar dersek, ne yazık azdır, olanlar da korktuğundan kendini gizlemektedir.
Bir insan nasıl ki günlük yaşamını özgür kararları ile düzenleyebiliyorsa, cinsel yaşamın esası olan vücudu hakkında da karar verme hakkına sahiptir.
BİR insanın vücudu hakkında karar vermesine devlet, dini kurumlar ve hiç kimse karışamaz.
Bu hakkı, batılılar kendi halklarına tanırken, dini taassup ile köleleştirmek istedikleri dünya toplumlarına bu hakkı, " her boka karışan, yasakçı tanrı kavramı" ile vermiyorlar.
Nikahta keramet vardır diyen anlayış, her gün binlerce ergen, çocuk kadınları öldürüyor.
Alaeddin Yavuz